به گفته مدیرعامل مانی‌مان پارس، اتکا به ماشین‌آلات خارجی مشکلاتی با خود به همراه دارد؛ از آن جمله در شرایط تحریم عدم دسترسی به قطعات مورد نیاز، مواد اولیه و تکنیسین‌های خارجی مشکل بزرگی را برای تولیدکنندگان داخلی ایجاد کرده است.
محمدرضا رمضانی گفت: در حال حاضر ماشین‌آلات و مواد اولیه به روش متعارف وارد نمی‌شوند و برای واردات آنها باید روش‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها به کار گرفته شود که این موضوع نیز هزینه‌های تامین مواد اولیه و ماشین‌آلات را به شدت افزایش داده و از سوی دیگر تضمین‌های مورد اعتماد برای ایفای قراردادهای تامین کالا در این شرایط تضعیف می‌شود و ناچاریم به فروشنده اعتماد کنیم.
وی در ادامه افزود: شرکت مانی‌مان پارس فعالیت رسمی خود را از سال ۹۲ با تکیه بر تجربیاتی که مدیران آن از حدود دو دهه قبل در تولید و بازاریابی صنایع شیرینی و شکلات کسب کرده بودند شروع کرد و تولید بسیاری از برندها و کالاهای مورد نیاز در داخل را با استفاده از ظرفیت خالی صنایع داخلی کلید زد و محصولاتی را که تولید آنها با روش برون‌سپاری، هم کارخانه‌های کشور را رونق می‌بخشد و هم محصول نهایی بازارپسندی، به بازار عرضه می‌کرد.
وی ادامه داد: این شرکت که فعالیت خود را با سرمایه اندکی آغاز کرده بود تاکنون قریب به هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری کرده و تعداد نیروی شاغل در این شرکت تا پایان فاز اول به ۱۵۰۰ نفر خواهد رسید.
رمضانی گفت: در ابتدا عرضه آدامس را در شرایطی کلید زدیم که ۸۵درصد بازار آدامس کشور در سال ۹۲ در اختیار محصول وارداتی و عمدتا قاچاق بود. بازاری با گردش مالی بالا و نابسامانی شدید که نیاز به اصلاح و بازسازی داشت. به‌همین منظور در اولین حرکت، اقدام به انتقال تکنولوژی از ایتالیا کردیم و توانستیم طی چند سال این تکنولوژی را با ذائقه ایرانی همگون کرده و سپس این علم را به صنایع داخلی منتقل و محصولی با همان کیفیت را در کشورمان تولید کنیم.
به گفته وی امروز بیش از ۷۵درصد بازار آدامس درحالی در دست تولیدات ایرانی است که تغییر مسیر از واردات به تولید برای کشوری که به‌عنوان دومین بازار آدامس در دنیا مطرح است و محصولی که یکی از بالاترین گردش‌های مالی کشور را در اختیار دارد بسیار با اهمیت بود و خوشبختانه شرکت مانی‌مان پارس قدم بزرگی در این مسیر برداشت.
این رویه را ادامه دادیم و برای محصولات و برندهای دیگری نیز تکرار کردیم تا به تدریج سبد محصولات شرکت مانی‌مان گسترش یافت.
معرفی ۵ برند جدید در سه سال آینده
مدیرعامل مانی‌مان پارس در ادامه با اشاره به راه‌اندازی کارخانه قزوین گفت: زمانی‌که ظرفیت خالی صنایع داخلی پاسخگوی نیاز ما نباشند، اقدام به راه‌اندازی تولید خودمان خواهیم کرد. به‌همین منظور با خرید زمینی به وسعت ۶ هکتار در شهر قزوین و ساخت بناهای مدرن و واردات آخرین تکنولوژی ماشین‌آلات در شاخه‌های مختلف، استارت تولید را زدیم و به‌زودی به قطب شیرینی و شکلات کشور تبدیل خواهیم شد و در فاز اول تعداد برندهای خود را از ۵ برند کنونی به ۱۰ برند می‌رسانیم و محصولات زیرمجموعه هر برند را نیز افزایش خواهیم داد.
به گفته رمضانی در حال حاضر برندهایی مانند دن‌اکسیر (برند آدامس)، کندی‌مندی (برند شکلات و آبنبات)، توباچی (برند مزه‌خوری و اسنک)، بیسکومن (برند محصولات بیکری) و گریلی (برند سس و چاشنی) از جمله برندهای تولیدی این شرکت محسوب می‌شوند.
وی در ادامه گفت: زمستان امسال سوییت‌لند به‌عنوان فاز اول تولیدات گروه صنعتی مانی‌مان راه‌اندازی می‌شود و در سال ۱۴۰۲ به اوج تکامل می‌رسد و تا ۱۴۱۰ علاوه بر فاز اول، سه فاز دیگر که تولیدکننده سایر کالاهای سوپری (غیر از شیرینی و شکلات) هستند نیز به‌تدریج راه‌اندازی خواهند شد.
ماشین‌آلات وارداتی و چالش تحریم
رمضانی افزود: با بیان اینکه ۷۰درصد مواد اولیه را از داخل تامین می‌کنیم، گفت: برای باقیمانده نیاز خود با مشکل تحریم روبه‌رو هستیم و متاسفانه برای این محصولات جایگزینی وجود ندارد و بر این اساس باید هزینه‌های مازاد واردات را متحمل شویم.
مدیرعامل مانی‌مان پارس افزود: مانی‌مان در حال حاضر دارای یک شریک و سرمایه‌گذار اروپایی پای‌کار است که به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های تولیدی مطرح جهانی در این حوزه، آماده سرمایه‌گذاری و انتقال تکنولوژی و بازار خود به ما هستند اما به دلیل تحریم، همکاری‌ها آغاز نشده؛ ولی به‌محض ایجاد بستر سیاسی آرام و بدون تحریم ضمن شکل‌گیری این سرمایه‌گذاری برای ما، صادرات و واردات و سرمایه‌گذاری‌های خارجی دیگری نیز در کشور توسعه می‌یابد.
تورم و کاهش حاشیه سود تولید
وی با بیان اینکه موضوع تورم در سال‌های اخیر باعث کاهش شدید قدرت خرید مصرف‌کننده شده و این موضوع یک چالش مهم برای تولیدکنندگان است، ادامه داد: قیمت تمام شده مواد اولیه روی قیمت فروش اثر مستقیم دارد، اما موضوع مهم‌تر اثری است که تورم روی قدرت خرید مصرف‌کننده دارد که این امر باعث شده ضمن کاهش میزان تولید در کشور حاشیه سود تولید نیز هر روز کمتر شود؛ درحالی‌که در یک بازار با اقتصاد سالم و بدون تورم، تولید همواره منجر به کسب سود مشخصی می‌شود.
مدیرعامل مانی‌مان پارس در ارتباط با قیمت‌گذاری دستوری و کنترل قیمت‌ها نیز گفت: ما تابع قوانین هستیم؛ هرچند ممکن است به قانونی مانند همین قانون انتقاد داشته باشیم، زیرا معتقدیم بزرگ‌ترین ضمانت اجرا برای تولیدکننده‌ای که محصول خود را گران به فروش می‌رساند، از دست رفتن تقاضا است و به‌همین دلیل کنترل قیمت راه‌حل درستی نیست و در هیچ جای دنیا نیز چنین تشکلی وجود ندارد، ولی این هم یکی از قوانین کشور ماست و ما هم تمکین می‌کنیم.
رمضانی در مورد مالیات ارزش افزوده گفت: یکی از چالش‌های جدی در حوزه تولید به حلقه‌های قبل و بعد از تولید برمی‌گردد. تحت شرایطی که تولیدکننده تمام این مالیات را روی خرید مواد اولیه و فروش محصولات خود لحاظ می‌کند، اما از عمده‌فروش ماده اولیه گرفته تا خرده‌فروش محصول در برابر پرداخت این مالیات از خود مقاومت نشان می‌دهند. به عنوان مثال حاضر به مبادله فاکتور نیستند یا فرار مالیاتی دارند که دلیل آن نیز جامع نبودن قانون مالیات ارزش افزوده است که باعث شده تولیدکننده هزینه‌های آن را بپردازد.
دولت از تولید حمایت کند
به گفته رمضانی اگر امروز چالش‌هایی گریبان‌گیر جامعه شده؛ از فقر و بیکاری گرفته تا وضعیت نامناسب اقتصادی و... ناشی از عدم حمایت جدی از مقوله تولید است و راه‌حل همه این مشکلات در گرو تولید بیشتر است. هیچ دولتی نمی‌تواند مشکلات را حل کند؛ مگر آنکه به تولید و درآمد ناخالص ملی توجه ویژه نشان دهد و باعث شود سرمایه‌گذاری از واسطه‌گری به سمت تولید سوق یابد.
وی در خاتمه در توضیح مفهوم حمایت افزود: ما از دولت خواستار حمایت اصولی هستیم نه حمایتی که به انحصار در تولید منتهی شود. حمایت معنا و مفهوم خودش را دارد. باید سنگ‌ها را از جلوی پای تولیدکننده برداریم که بتواند حرکت کند نه اینکه با ایجاد انحصار، مصرف‌کننده را مجبور به قبول هر کالایی بکنیم. اینکه واردات محصول خارجی را به‌عنوان حمایت از محصول داخلی محدود سازیم راه‌حل درستی نیست و تنها باعث از بین رفتن مقوله کیفیت در تولید می‌شود؛ درحالی‌که باید شرایط برابری بین تولیدکننده داخلی و خارجی ایجاد کنیم تا کیفیت نیز ارتقا یابد. اگر ما هم شرایط تولیدکنندگان خارجی را داشته باشیم می‌توانیم در بازارهای رقابتی با آنها بجنگیم، ولی الان در جنگ نابرابر محکوم به واگذاری بازار صادرات به آنها هستیم. این شرایط از سیستم غیر‌فعال بانکی گرفته تا نبود ماده اولیه یکسان و مناسب و قطعات مصرفی لازم و... گلوی تولیدکننده داخلی را گرفته و به او امکان رقابت در بازار صادرات جهانی را نمی‌دهد.