مهدی نوشین‌فر، مدیریت نیروی انسانی، کاهش قدرت خرید مصرف‌کننده، تغییر الگوی مصرف و کاهش سود و درآمد مشتریان خرده‌فروش را از دیگر چالش‌های این صنعت برشمرد و افزود: به‌طور کلی می‌توان مدیریت هزینه‌های کسب و کار سرمایه‌گذاری برای بهره‌وری بیشتر از سرمایه‌های انسانی، خلق ارزش جدید برای مصرف‌کننده
از سوی واحد تولید، رصد نیازهای پنهان بازار، ارائه خدمتی جدید برای مشتریان به عنوان مزیت رقابتی واحد فروش و توزیع مویرگی را از جمله روش‌های رفع مشکلات موجود قلمداد کرد.
وی در رابطه با ارزیابی صنعت پخش و توزیع صنایع غذایی در ایران گفت: به نظرم این صنعت هنوز جایگاه خودش رو پیدا نکرده در جامعه ایران، بخشی از این مورد مربوط به این است که نهادها و ارگان‌ها خیلی خوب این صنعت را معرفی نکرده‌اند و تبلیغاتی که خود انجمن پخش می‌توانست در این خصوص داشته باشد بسیار ضعیف است، مثلا می‌توانست اشاره‌ای داشته باشد به فعالیت نیروهای انسانی در این صنعت و ارتزاق خانواده‌ها، اما متاسفانه در جامعه ایران به این صنعت به عنوان یک شغل نگاه نمی‌کنند و به خاطر همین موضوع در اکثر شرکت‌های پخش با معضل کمبود نیروی انسانی مواجه هستیم و جالب است که در همان مناطق کلی افراد بیکار وجود دارد که به خاطر همان طرز فکر حاضر نیستند در این صنعت فعالیت کنند و این صنعت همچنان به بلوغ خودش نرسیده و در حال تبدیل شدن به فروش ارگانی و زنجیره‌ای است که به نوعی یک دگردیسی درحال رخ دادن است.
وی ادامه داد: بزرگ‌ترین چالش پیش‌روی شرکت‌های نوشابه‌ساز تبلیغات سوء علیه این تولیدات است. در جامعه ایران هر‌چقدر هم تبلیغات سوءمصرف در رابطه با نوشابه و اصولا کالاهای پر خطر ببینیم مصرف آنها ادامه دارد، مثلا در رابطه با سیگار، مگر این همه تبلیغات سوء نداریم؟
حتی روی بسته‌‌بندی این محصول نسبت به مصرف این کالا هشدار داده که زیان‌آور است، اما با این همه مردم جامعه همچنان نسبت به خرید و استعمال این محصول رغبت نشان می‌دهند. دوم اینکه طی مصوبه سال ۱۳۹۱ اتفاقی در صنعت تولید نوشابه رخ داد که باعث افزایش قیمت بی‌سابقه‌ای در این خصوص بودیم و مقرر شد تولید کننده ۲۰درصد از قیمت پایه را به خود دولت بپردازد!
سوم اینکه افزایش مصرف نوشیدنی‌های گازدار مخصوصا نوشابه در ایران به این علت است که شاید ما محصول جایگزینی نداریم.
نوشین‌فر ادامه داد: کالای نوشابه جزو کالاهای fmcg و تند گردش است و همیشه هم در حال رشد بوده و اگر می‌بینیم برندی دچار افت فروش شده فقط جایگاه خودش را به رقیب واگذار کرده، در ضمن ذائقه مصرف‌کنندگان در حال تغییر است. جدیدترین آمار‌ها نشان می‌دهد مصرف سرانه نوشابه در ایران حدود ۴۲ لیتر در سال است در حالی که این میزان در کشورهای دیگر حدودا ۱۱ لیتر است! این آمار به این معنی است که هر ایرانی در سال تا چهار برابر متوسط جهانی نوشابه‌های گازدار مصرف می‌کند، همین عامل باعث شده تا ایرانیان مقام اول مصرف نوشابه را در دنیا به نام خود کنند. به‌طور متوسط در ایران روزانه در حدود ۶ میلیون قوطی نوشابه تولید می‌شود.
نکته جالب‌تر اینکه اکثر این بازار بزرگ در دست دو برند خارجی کوکا و پپسی است. جالب است بدانیم در ایران بیماری‌های فشار خون، کلسترول بالا، ضربان قلب نامنظم و تپش قلب و… هیچ‌کدام از این عوامل نوشابه خورها را قانع نکرد تا از مصرف این نوشیدنی صرف‌نظر کنند و همه اینها در شرایطی است که در ۲۰ سال اخیر، مصرف نوشابه در کشور نزدیک به ۱۵درصد بالا رفته و در این مورد ایران جایگاه اول سرانه مصرف نوشابه را از آمریکا گرفته است.