از این رو بیمناسبت ندیدیم تا پای صحبتهای این نابغه صنعت غذا و مدیر نوآور بنشینیم.
چگونه شد که وارد صنعت لبنیات شدید؟
یکی از روزهای آغاز سال نو (سال 69) در آمل جهت عید دیدنی به منزل یکی از دوستان میرفتیم که هنگامی منتظر تاکسی بودم، دیدم خانمی یک دبه شیر را جلوی پای ما میریزد. از او پرسیدم چرا شیر را دور میریزی؟
گفت: چون هیچ مشتری نداشت و به ناچار اینکار را میکنم، از شدت ناراحتی خواستم پولی را به آن خانم بدهم که البته با دشنامش مواجه شدم.
پس از اینکه به منزل دوستم (سعیدیان) رفتم به او پیشنهاد دادم که با هم یک کارخانه ماستبندی (لبنی) بزنیم. در آن سالها متوجه شدیم که برای تأمین گوشت از دریا نمیتوانیم استفاده کنیم و بههمین دلیل به فکر توسعه صنعت لبنی در کشور افتادیم.
متوجه شده بودم که در دنیای غرب قیمت پنیر 1.5 برابر قیمت گوشت است، اما در ایران برعکس بود. در نتیجه دامداریها برایشان به صرفه بود که دامهای جوان، تلیسه و یا حتی گاوهای آبستن را بفروشند.
در آن موقع، متأسفانه بسیاری از گاوهای ماده و مولد رهسپار کشتارگاه میشدند. خیلی سعی کردیم که به دولتمردان بقبولانیم قیمت پنیر و گوشت را متناسب با بازارهای جهانی کنند تا بتوانیم از گاوهای ماده در صنعت لبنی استفاده کنیم و فقط گاوهای نر روانه کشتارگاه شوند. متأسفانه امروز هم قیمت لبنیات نسبت به گوشت برخلاف دنیا پایینتر است که هنوز هم مشکلساز میشود. نکته مهم دیگر اینکه در کشور زمانی میتوانیم شاهد رشد صنعت باشیم که اقتصاد ما آزاد باشد، چرا که وقتی دولت قیمت پنیر، شیر و گوشت و ارز را دستوری تعیین کند، کلیه صنایع سرگردان خواهند شد و هیچگونه برنامهریزی در این شرایط نمیتوانیم داشته باشیم و هر روز با قوانین و دستورالعملهای خلقالساعه روبهرو میشویم.
در طول سالهای اخیر همواره شاهد نامگذاریهای حمایتی برای تولید از سوی مقام معظم رهبری بودهایم، آیا از بار مشکلات تولیدکنندگان کاسته شده است؟
با وجود آنکه رهبر انقلاب همه ساله درخصوص تولید، صنعت، اشتغال، صادرات و مالیات صحبت میکنند، متأسفانه مسؤولان اجرایی، متناسب با این نگاه حرکت نمیکنند که دلیلش برای من روشن نیست.
باید در نظر داشت که بقای مملکت در تولید، صادرات و مالیات است. بهراستی چرا وقتی ما میرویم در کربلا کارخانه راهاندازی میکنیم و دچار آتشسوزی میشود، هیچ مسؤولی قدمی بر نمیدارد؟! چرا وقتی امروز ما در راستای دور زدن تحریمها در دبی دچار مشکل شدیم، هیچ نهادی کمکی نمیکند؟! متأسفانه عددهای بزرگی از پولهای ما را بلوکه و ما را محکوم به زندان میکنند، اما در داخل کشور هیچگونه حمایتی متوجه ما نیست. صنعتگران امروز هم در داخل و هم در خارج از کشور دچار مشکلات متعددی هستند. برای من همیشه این سؤوال وجود دارد که چرا مسؤولان نمیخواهند اقتصاد کشور آزاد باشد، مالیات اصولی وقتی پرداخت می شود که رونق اقتصادی وجود داشته باشد. امروز هیچگونه حمایتی از تولیدکننده و صنعتگر نشده و نخواهد شد. من بعد از 50 سال تولید در کشور با وجود آنکه تک دفتره هم هستم، اما امروز نمیدانم که چکار باید انجام بدهم. اگر بهدنبال بهتر زیستن مردم کشور هستیم، باید همه انسانها بتوانند با توجه به خلاقیتهای خودشان فعالیت کنند، اما متأسفانه مسؤولان مانع اینکار هستند.