الیزابت ۱۲ سال است که در حوزه آموزش کودکان استثنایی کار میکند. او درباره اینکه ایده موسسه چطور به ذهنش رسید میگوید: «به عنوان معلم کودکان استثنایی، همیشه کنجکاو بودم که وقتی دانشآموزانم از مدرسه فارغالتحصیل میشوند، چه اتفاقی برایشان میافتد. از خودم میپرسیدم آیا در سن ۲۲ سالگی هم از خدمات متنوعی که حالا در اختیارشان است، برخوردار خواهند بود؟»
دادهها و تجربه شخصیاش نشان میداد که بسیاری از فارغالتحصیلان استثنایی، پس از پایان تحصیلات مدرسه در خانه میمانند. همین انگیزهای شد که او برای رفع این مشکل در ایالت محل زندگیاش ویرجینیا، دست به کار شود. سرانجام در سال ۲۰۱۵ به همراه دوستش «مری تاونلی» موسسه نکست موو را تاسیس کرد. مری نیز معلم کودکان استثنایی بود. الیزابت میگوید: «قصد داشتیم یک برنامه حمایتی و کارآموزی به این افراد ارائه دهیم. دو پروژه اول خود را با همکاری دانشگاه ریچموند و باشگاه جوانان آغاز کردیم. در حال حاضر با چندین موسسه غیرانتفاعی و سازمانهای ارائهدهنده خدمات دولتی همکاری داریم. بعضیها پولی و برخی دیگر رایگان هستند.» نکست موو ابتدا فقط به دانشآموزان زیر ۲۵ سال خدمات میداد. اما الیزابت در تلاش بود مجوز صدور بیمه را نیز دریافت کند. به اینترتیب، افراد تا ۳۵ سال هم میتوانستند از خدمات موسسه استفاده کنند. پس از مدتی آنها فعالیتهایشان را گسترش دادند و خدمات دیگری را نیز اضافه کردند، از جمله ارائه فرصتهای آموزش شغلی به افراد دارای معلولیت و مشاوره به کسبوکارهایی که قصد استخدام این افراد را داشتند. سال ۲۰۱۷، الیزابت برنامه آموزشی «قنادی تیبلاسپونز» را با حمایت اداره آموزش و پرورش ایالت ویرجینیا و یک کارشناس شیرینیپزی به نام «بریت فالابلا» استارت زد. تیبلاسپونز، فقط یک قنادی نیست. این برنامه که زیرمجموعه نکست موو است، به افراد دارای معلولیت امکان کارآموزی و فرصتهای شغلی ارائه میدهد. در وبسایت این برنامه آمده: «ما افراد دارای تواناییهای متنوع را توانمندسازی میکنیم تا از طریق آموزشهای ما به اهداف حرفهای خود دست یابند. کارآموزان ما در برنامه شیرینیپزی، مهارتهای زندگی مستقل را یاد میگیرند و همزمان به ما در تمام فعالیتهای شیرینیپزی کمک میکنند؛ از اندازهگیری مواد اولیه در آشپزخانه گرفته، تا پخت، تغییر دادن محصولات برای مشتریها، بستهبندی، انبارداری، بازاریابی و فروش در غرفههای متعددی که داریم. بهترین بخش آن چیست؟ آنها میتوانند همزمان با همه این فعالیتها، کلی دوست پیدا کنند و خوش بگذرانند. آنها در معرض انجام کارهای مهم هستند و مهارتهای ضروری را یاد میگیرند، از جمله دانش مالی، کار تیمی، خدمات مشتری، ایمنی آشپزخانه و اندازهگیری با پیمانهها.» دانشآموزان سپس میتوانند شیرینیهای خود را در بازارهای محلی بفروشند. الیزابت میگوید شیرینیها به چشم برهمزدنی فروش میروند. هدف آنها این است که با شیرینیپزی، تفاوت ایجاد کنند و به افراد، اعتماد به نفس دهند. آنها معتقدند که هر کسی، قابلیتهایی دارد.
دانشآموزان در برنامه قنادی در کلاسهای هفتگی با حضور قنادان حرفهای شرکت میکنند. آنچه مهم است، یادگیری هنرهای آشپزخانهای و کارآفرینی است. الیزابت که خود در بسیاری از فعالیتهای موسسه نقش دارد، میگوید: «بهترین جنبه شغل من، تنوعش است. میتوانم در آشپزخانه به جوانها آموزش نانوایی دهم یا طرز تهیه یک شیرینی را پیدا کنم. بخشی از کارهای اداری نیز بر عهده من است، مثل برندینگ و امور شبکههای اجتماعی. من همچنین مشاوره ارائه میدهم و سخنرانی نیز میکنم. اخیرا یک دریل خریدهام که خیلی شیک است. کار کردن با آن آسان است. تغییرات جزئیای در قنادی ایجاد کردهایم که دوست داشتم شخصا در آنها سهیم باشم. طرز کار با دریل را به بچهها هم یاد دادم.»