محققان دریافتند که در میان تقریباً ۱۱۰۰ سالمند آمریکایی، افرادی که در شهرهایی با آب آشامیدنی آلوده به سرب بزرگ شده‌اند، عموماً در آزمون‌های مهارت‌های حافظه و تفکر نمره بدتری کسب کردند.
به گفته محققان، یافته‌ها نشان می‌دهد که افراد مسنی که دهه‌ها پیش در معرض سرب قرار گرفته‌اند، ممکن است در معرض خطر نسبتاً بالاتر زوال عقل باشند.
سرب یک فلز طبیعی است که در صورت تجمع در خون می‌تواند عوارض جدی برای سلامتی ایجاد کند. کودکان کمتر از ۶ سال در این مورد آسیب پذیرتر هستند، زیرا سرب می‌تواند به مغز در حال رشد آنها آسیب برساند و باعث مشکلات یادگیری یا رفتاری شود.
«جان رابرت وارن»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه مینه‌سوتا، می‌گوید: «هنوز اطلاعات کمی در مورد اینکه آیا قرار گرفتن در معرض سرب در اوایل زندگی عواقبی برای پیری مغز دارد یا خیر، وجود دارد.»
یافته‌های جدید، تنها ارتباط بین قرار گرفتن در معرض سرب در دوران کودکی و بروز مشکلات شناختی در مراحل بعدی زندگی را نشان می‌دهد.
وارن می‌گوید: «به شیوه‌های مختلفی قرار گرفتن در معرض سرب در دوران کودکی می‌تواند اثرات بلندمدت داشته باشد. به عنوان مثال، کودکانی که سطح سرب خون بالایی دارند معمولاً مشکلات یادگیری و رفتاری بیشتری دارند و کمتر از همسالان خود از دبیرستان فارغ‌التحصیل می‌شوند یا به تحصیلات عالی ادامه می‌دهند. سطح تحصیلات پایین‌تر و همچنین تحریک ذهنی کمتر در طول زندگی با زوال سریع‌تر ذهنی در دوران پیری مرتبط است.»
او خاطرنشان کرد که سرب اضافی هنگامی که وارد بدن می‌شود در استخوان‌ها ذخیره می‌شود، و در آنجا خاموش باقی می‌ماند. اما از دست دادن استخوان یا شکستگی‌های مرتبط با افزایش سن، می‌تواند بخشی از آن سرب را ده‌ها سال بعد وارد جریان خون کند.
محققان دریافتند که به طور متوسط، افراد مسن‌تری که با آب آلوده به سرب بزرگ شده‌اند، هنگام ورود به مطالعه (معمولاً در حدود سن ۶۵ سالگی) در تست‌های شناختی نمره پایین‌تری کسب کردند.
یافته‌های جدید نشان می‌دهد «کودکانی که در معرض سرب قرار می‌گیرند ممکن است نسبت به همسالان خود در معرض خطر بیشتر زوال عقل باشند، اما لزوماً به این معنی نیست که مغز آنها سریع‌تر پیر می‌شود».