در اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد، غذا و کشاورزی بخش ضروری جامعه بشری هستند و وظیفه تولید غذای کافی برای تغذیه کل جمعیت جهان و مسوول حدود یک‌سوم انتشار گازهای گلخانهای در جهان است. نیمی از گازهای گلخانهای حاصل از فرآیندهای کشاورزی، تنها از دامپروری ناشی می‌شوند. با توجه به اینکه پیامدهای تغییرات آب و هوایی هر روز بیشتر می‌شود، همه صنایع بیش از همیشه به این نکته توجه دارند که باید روی کاهش انتشار گازهای گلخانهای ناشی از فعالیت‌های خود کار کنند.
انتقال جهانی به فرآیندهای انتشار گازهای گلخانهای خالص صفر بر نحوه کشاورزی، آنچه می‌خوریم و همچنین نحوه مدیریت جنگل‌ها و سایر محیط‌های مهم غرق در کربن، مانند باتلاق‌های زغال‌سنگ نارس، تاثیر می‌گذارد. فناوریهای نسل بعدی، نوآوری‌های آینده و فرصتهای سرمایه‌گذاری، در تغییر به سمت شیوه‌های کشاورزی سبز نقش خواهند داشت. این تغییر می‌تواند تقاضا برای ذخایر و تجهیزاتی را تحریک کند که کربن‌زدایی مزارع و سایر تاسیسات تولید مواد غذایی را امکان‌پذیر می‌کنند.
برای مثال، فناوریهای جدیدی که مقاومت گیاهان یا حیوانات را در برابر بیماری‌‌‌ها افزایش می‌دهند یا می‌توانند تجزیه کربن را تسریع کنند، می‌توانند نقش کلیدی در‌گذار جهانی به سمت تولید مواد غذایی پایدار داشته باشند. سازمان‌هایی که روی ایجاد این فناوریهای جدید کار می‌کنند، می‌توانند روی پلتفرم OSINT درباره روش کار EarlyBirds برای یافتن شرکایی در راستای استفاده از نوآوری‌‌‌هایشان بیشتر بیاموزند. فرصتهای اقتصادی دیگر می‌تواند شامل تغییر تولید پروتئین حیوانی جانوران نشخوارکننده باشد، که باعث انتشار مقدار نامتناسبی از گازهای گلخانهای به دلیل نحوه عملکرد هضم نشخوارکنندگان می‌شود، نسبت به پروتئین‌‌‌های دیگر، مانند گوشت‌های گیاهی و منابع پروتئینی جایگزین که می‌توانند منجر به تغییر سریع‌‌‌تر رژیم‌‌‌های غذایی مصرف‌کنندگان به سمت گزینه‌‌‌هایی با انتشار کربن کمتر شود.
از هر چهار مزرعه در سراسر جهان سه مزرعه در مقیاس کوچک هستند. گشایش در چالش‌های صنعت کشاورزی پیرامون مزارع کوچک که دارای دسترسی محدودی به فناوری‌ها هستند و دسترسی به سرمایه احتمالا به فرصتهای تجاری جدیدی در خدمات دیجیتالی و مالی برای حمایت از کشاورزی و انتقال این صنعت به انتشار خالص کربن صفر منجر می‌شود. این انتقال به‌ویژه از آن جهت مهم است که طبق گفته سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد، سیستم‌های کشاورزی در سراسر جهان با چالش‌های پیچیده و بی‌‌‌سابقه‌‌‌ای مرتبط با تغییرات آب و هوایی، از دست دادن تنوع زیستی، مهاجرت، جنگ، بی‌‌‌ثباتی اقتصادی و کووید مواجه هستند. همه این مشکلات و تغییرات، فرآیند تغذیه جهان را چالش برانگیزتر می‌کند و در عین حال اهمیت برداشتن گام‌هایی در جهت محدود کردن دامنه تغییرات آب و هوایی مانند انتقال صنایع به سیستم‌های انتشار گازهای گلخانهای صفر را برجسته می‌کند.
یکی دیگر از چالش‌های مرتبط این است که نابرابری درآمد و شکاف طبقاتی بین مردم در حال افزایش است و بسیاری از ساکنان روستاها، زحمتکشانی که غذای دنیا را تولید می‌کنند، در فقر مطلق یا فقر شدید زندگی می‌کنند و نمی‌توانند غذای کافی برای خود یا خانواده‌‌‌شان تهیه کنند. این امر، شرایط را برای آنها بسیار چالش‌‌‌برانگیز می‌کند و منجر به این می‌شود تا آنها به سختی بتوانند فرآیندهای تولید غذای کافی و نوآوری در مزارع خود را انجام دهند و به محیط‌زیست بیشتر آسیب وارد کنند. به نظر می‌رسد تا سال ۲۰۳۰ جهان در مسیر رسیدن به ریشه‌کنی گرسنگی قرار نخواهد گرفت. سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد معتقد است که علم، فناوری و نوآوری (STI) می‌تواند تحول سیستم‌های کشاورزی را تسریع بخشد تا آنها کارآمدتر، فراگیرتر، انعطاف‌پذیرتر و پایدارتر شوند و نوآوری در سیستم‌های کشاورزی در راستای تولید بهتر، تغذیه سالم‌تر، محیط‌زیست بهتر و زندگی مناسب‌تر، تضمین می‌کند که هیچ کس دراین مسیر جا نماند.
سازمان همکاری و توسعه اقتصادی بیان می‌کند که نوآوری به ما این امکان را می‌دهد که بیشتر و بهتر با کمترین امکانات به نتیجه مطلوب دست یابیم. در سطح مزرعه، بسیاری از نوآوری‌ها «نوآوری‌های فرآیندی» هستند که تکنیک‌های تولید را بهبود می‌بخشند. به عنوان مثال می‌توان به بذرهایی با عملکرد بالاتر یا آبیاری کارآمدتر اشاره کرد. «نوآوری‌های محصول» توسط صنایع پایین‌دستی ایجاد می‌شود و شامل محصولات جدید و بهبود یافته مانند غذاهای سالم‌تر یا محصولات شیمیایی یا دارویی جدید است. «نوآوری‌های بازاریابی و سازمانی» نیز در سراسر زنجیره تامین اهمیت فزاینده‌ای دارند. هر سازمانی که می‌‌‌خواهد نوآوری‌‌‌هایی از این نوع یا انواع دیگر را به فرآیندهای خود اضافه کند، می‌تواند در پلتفرم OSINT درباره نحوه کمک EarlyBirds اطلاعات بیشتری کسب کند.
فناوری EarlyBirds این قابلیت را دارد که اکوسیستم نوآوری جهانی مربوط به استارت‌آپ‌‌‌ها، شرکت‌های scaleup و شرکت‌های بزرگ صنایع غذا و کشاورزی را ترسیم کند و اینها را به انتشار کربن خالص صفر مرتبط کند. نقشه اکوسیستم نوآوری مواد غذایی و کشاورزی یک بلوک سازمان‌یافته اساسی برای صنعت و دولت است تا راه‌حل‌ها و خدمات نوآورانه را برای غلبه بر چالش‌های خود اتخاذ کند.