حبیب جهان ساز با اشاره به حجم و گسترش مصرف چای در جامعه، گفت: چای کالایی اساسی و تامین آن برای جامعه جز ضروریات است.
وی افزود: مصرف حدودی جامعه مشخص است ولی باید دانست توان رفع این نیاز وجود دارد یا خیر و لذا با به کار بستن حداکثر تلاش، می‌بایست ضریب خودکفایی را افزایش داد.
جهان ساز گفت: در جایی که نمی‌توان دست به تولید زد و نیاز جامعه را برآورده ساخت، لزوم به واردات احساس می‌شود.
وی در عین حال تاکید کرد تولید چای به حدی نرسیده که کل نیاز داخلی بر طرف شود؛ چنان چه فعلا فقط می‌توان ۳۰ هزار تن چای در کشور تولید کرد و این میزان تا ۵۰ هزار تن قابل افزایش است و برنامه‌ای بدین منظور نوشته شده است.
جهان ساز لزوم ساز و کار نرخ گذاری برای واردات مازاد چای را یادآور شد و افزود: بر اساس قانون افزایش بهره وری، باید قدرت رقابت با محصولات داخلی وجود داشته باشد و مشخص شود چای باید با چه قیمتی و از کدام کشور وارد شود که وقتی در داخل کشور ورود می‌یابد، دغدغه‌ای نباشد که چای از هند و سریلانکا و پاکستان با دلار آزاد وارد شود ولی اقلیم و هزینه تولید ما به گونه‌ای باشد که توان رقابت از چای کاران کشورمان گرفته شود.
رئیس سازمان چای کشور تاکید کرد که خوشبختانه مشکل ورود چای با ارز آزاد اندکی بر طرف شده چون ارز دولتی به آن تعلق نمی‌گیرد و موجب شده است که تولید کننده داخلی توان رقابتی با چای خارجی را داشته باشد.
به گفته جهان ساز هیچ محصول دیگری به جز چای نمی‌تواند خاک آن خطه از استان گیلان را حفظ کرده و جلوی رانش زمین را بگیرد خاصه این که گیاهی چند ساله است و بهترین گیاه می‌باشد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا چای ایرانی روی دست تولید کننده می‌ماند یا خیر، جوابی منفی داد و به گسترش ذائقه مصرف چای داخلی توسط مردم کشورمان استناد کرد و گفت: وزارت جهاد کشاورزی برای تعرفه و عوارض واردات برنامه دارد و از طرفی تولید چای در داخل به اندازه کافی دارای جذابیت هست.
جهان ساز همچنین چای خارجی را همراه با سم پاشی دفع آفات معرفی کرد که این معضل به دلیل دو فصل سرد زمستان و پاییز برای چای ایرانی موجود نباشد و چای داخلی عاری از هرگونه باقی مانده سموم و سالم است و می‌توان گفت به صورت طبیعی یک محصول ارگانیک است.