سال 1913 آنا، مادر تئو و کارل یک سوپرمارکت کوچک در حاشیه شهر اسن در آلمان باز کرد، شوهرش آقای آلبرشت مدتی کارگر معدن بود و بعد از آن هم به عنوان کارگر نانوایی مشغول به کار شد. زمانی که آنا آلبرشت در پی بیماری همسرش سوپرمارکت کوچک خود را راه انداخت هنوز کارل و تئو در این دنیا نبودند. کارل که نام پدرش را بر خود داشت سال 1920 به دنیا آمد و تئو در سال 1922. کارل در زمان جنگ جهانی دوم به عنوان سرباز ارتش آلمان خدمت کرد و در جبهه روسیه زخمی شد، سال 1946 بود که به اسن برگشت. از آن سال به بعد دو برادر اداره فروشگاهی را که مادرشان بنیان گذاشته بود بر عهده گرفتند. کارل و تئو توانستند در مدت هفت سال یعنی تا سال 1953 تعداد شعبه‌های سوپرمارکت خود را به عدد 30 برسانند. موفقیت فروشگاههای آلبرشت در این بود که کالاهای ارزان‌قیمت به دست مشتری می‌رساند، در آن سال‌ها که دو برادر تصمیم گرفتند پیش از عرضه، 3 درصد تخفیف قانونی روی کالاها اعمال کنند این مدل از فروش، نوآورانه به شمار می‌رفت.
شمال و جنوب
دهه 60 این مجموعه فروشگاههای خانوادگی نام جدیدی به خود گرفت، نامی که اکنون شهرت جهانی پیدا کرده است: Aldi (مخفف Albrecht Discount) و از همان سال واژه «تخفیف» را هم در خود مستتر دارد. با پیدا شدن این نام جدید، راه و روش اداره فروشگاه‌ها هم شکل تازه‌ای به خود گرفت، دو برادر از دهه 60 راه خود را از هم جدا کردند و این‌گونه شد که دو دسته فروشگاه الدی سربرآورد: الدی شمال و الدی جنوب. تئو فروشگاههای بخش شمالی و غربی آلمان به اضافه بخش غربی و اروپای شمالی را از آن خود کرد و کارل به سراغ فروشگاههای جنوب و جنوب غربی آلمان رفت به اضافه شعبه‌های امریکا، انگلستان، استرالیا و اروپای شرقی. می‌گویند دلیل اصلی جدا شدن این دو برادر و دو تا شدن فروشگاههای الدی اختلاف نظر بر سر مسئله فروش سیگار بوده است.
گسترش کار الدی جنوب به خارج از خاک آلمان با افتتاح شعبه اتریش در سال 1968 آغاز شد، سال 1976 اولین شعبه امریکا کارش را آغاز کرد و بعد در سال 1989 نوبت به انگلستان رسید و سال 2001 هم شعبه الدی جنوب در استرالیا افتتاح شد. کارل در سال 1994 از سمت خود به عنوان مدیر اجرایی الدی جنوب کناره گرفت و در سال 2002 هم با صندلی‌اش در هیئت مدیره شرکت خداحافظی کرد و از آن به بعد نیمی از روزهایش را در اسن می‌گذراند و نیم دیگر را در ویلای جنگلی‌اش. او در سال 2014 از دنیا رفت. ثروت او به صورت مساوی میان دو فرزندش کارل جونیور و بئاته تقسیم شد و حالا این خواهر و برادر با ثروتی نزدیک به هم در رتبه 111 و 112 بلومبرگ قرار گرفته‌اند.
طرف شمالی خانواده هم اوضاعی کمابیش شبیه نیمه دیگر خانواده داشت، با این تفاوت که به نظر می‌رسد کسب‌وکار برادر بزرگ‌تر آن‌قدری بهتر پیش رفته است که حالا فرزندانش نسبت به عموزاده‌های خود رتبه بالاتری در فهرست بلومبرگ دارند. تئو در سال 2010 درگذشت و از سال 1993 دیگر مسئولیتی به عنوان مدیر در شرکت خود نداشت. وارثانش برتولد و تئو جونیور بودند که هرکدام نیمی از ثروت پدر را به ارث بردند و البته با مرگ برتولد در سال 2012 حالا تئو جونیور شاخص‌ترین چهره این خانواده در الدی شمال به شمار می‌رود. سال 1971 اتفاق معروفی برای خاندان آلبرشت افتاد که سبب شد هردو شاخه خانواده از آن به بعد زندگی‌شان را از دید عموم پنهان کنند و اطلاعات اندکی در مورد آنها در رسانه‌ها منتشر شود. در آن سال تئو آلبرشت ربوده شد و به مدت 17 روز اسیر دست آدم‌ربایانی ماند که برای آزادی‌اش طلب 7 میلیون فرانک آلمان (حدود 2 میلیون دلار در آن زمان) کردند. تئو توسط یک وکیل و شریکش ربوده شد و تا پرداخت تمام و کمال پول آزاد نشد. بعدها البته آدم‌ربایان دستگیر شدند اما تنها نیمی از پولی که برای آزادی تئو پرداخت شده بود زنده شد.
کارل جونیور و بئاته از فروشگاههای آلدی جنوب سهم می‌برند که بیش از 4 هزار و 800 شعبه دارد و در سال 2015 فروشی معادل 48.2 میلیارد یورو (53.5 میلیارد دلار) داشت. تئو جونیور و وارثان برادرش شریک فروشگاههای آلدی شمال هستند که 5 هزار و 400 شعبه در سراسر جهان دارد و در سال 2015 فروشی معادل 31.7 میلیارد یورو (35.2 میلیارد دلار) داشت.
کار و کسب الدی
ابتدای کار الدی، برادران آلبرشت از هر شیوه‌ای برای پایین نگه داشتن قیمت‌ها استفاده می‌کردند و در گذر سالیان بسیاری از آن شیوه‌ها هنوز پابرجا است و برخی هم تغییر پیدا کرده است. الدی در سال‌های آغاز کارش به هیچ عنوان مواد غذایی تازه که امکان فاسد شدن آنها وجود داشت نمی‌فروخت، تمامی اقلام خوراکی این فروشگاه به صورت کنسرو و بسته‌بندی بودند، این رویه البته در سال‌های بعد تغییر کرد و محصولات غذایی تازه از جمله سبزی‌جات هم به محصولات فروشگاه اضافه شد. اما سیاست فروشگاههای الدی در مورد تبلیغات کمابیش یکسان مانده است. سیاست تبلیغاتی این فروشگاه ساده است: تبلیغی در کار نیست! الدی در آلمان تنها یک خبرنامه دارد که در برخی از فروشگاههای آن یا از طریق ای‌میل توزیع می‌شود و گاهی هم در روزنامه‌های محلی به چاپ می‌رسد. الدی در آلمان هرگز از خدمات شرکت‌های تبلیغاتی استفاده نکرده است. در امریکا البته این قانون منعطف بوده است. فروشگاه برای رقابت با همتایان امریکایی خود نیاز به تبلیغات داشته و این کار را از طریق آگهی در فضای مجازی، روزنامه‌ها و تلویزیون انجام داده است. در انگلستان تبلیغات الدی از سال 2005 منتشر شد. اما این شرکت در خانه خود آلمان نشان داده است که بازار را نه با تبلیغات بلکه با سابقه طولانی‌ا‌ش در فروش کالاهای با تخفیف در دست دارد.
الدی از ابتدا با یک ویژگی بارز شناخته می‌شد: فروشگاهی ارزان با کالاهایی با کیفیت پایین که مشتریانش کسانی بودند که توان خرید از جایی غیر از الدی را نداشتند. این ویژگی البته حالا دیگر به پررنگی قبل نیست به طوری که در انگلستان چند بار توانسته لقب سوپرمارکت سال را از آن خود کند.
کار اصلی الدی فروش عمده کالا است از مواد غذایی گرفته تا نوشیدنی و دستمال توالت و لوازم بهداشتی و هرآنچه به عنوان مصرف روزانه خانگی شناخته می‌شود. در فروشگاههای الدی اقلام فروشی با همان بسته‌بندی‌هایی که از کارخانه آمده‌اند در قفسه‌ها قرار می‌گیرند تا زمانی برای چیدن آنها در قفسه‌ها هدر نرود. مارک‌ها و برندهای موجود در این فروشگاه‌ها چندان متنوع نیستند و از هر جنس نهایتا دو مارک مختلف در این فروشگاه موجود است و همین باعث می‌شود تا فضای کمتری برای این فروشگاه‌ها نیاز باشد. به خاطر همین محدودیت کالاها گفته می‌شود که فروشندگان الدی از سال‌ها قبل قیمت اجناس را از حفظ داشتند تا روند چک کردن کالاها و حساب قیمت خرید مشتریان در پای صندوق سریع‌تر پیش برود. الدی به صورت هفتگی فروش فوق‌العاده می‌گذارد که طی آن کالاهای گران‌تر مانند ابزارها، لوازم الکترونیک و کامپیوتر و... با قیمت‌های ویژه به فروش می‌رسند.
در میان این قیل و قال سرعت و تخفیف و فروش‌های عمده البته الدی هم مانند بسیاری از فروشگاههای بزرگ و سرشناس انتقاداتی را متوجه خود کرده است، از جمله بی‌توجهی به حقوق کارگران. در سال 2010 بیش از 200 مدیر فروشگاههای الدی در امریکا علیه «قانون ناعادلانه کار» در این شرکت اقامه دعوا کردند. در سال 2013 این شرکت اعتراف کرد که برخی از محصولات گوشتی فروخته‌شده توسط الدی حاوی گوشت اسب بوده است. در سال 2014 این شرکت برای چسباندن برچسب «حلال» بر روی محصولات گوشتی خود که به ترکیه ارسال کرده بود مجبور به عذرخواهی شد چون این محصولات تفاوتی با باقی تولیداتش نداشتند.
الدی مجموعه‌ای از هزاران فروشگاه در ده‌ها کشور در سراسر جهان است و چنان با قدرت پیش رفته است که توانسته حتی در کشوری مانند امریکا که خودش صاحب سوپرمارکت‌های بزرگ زنجیره‌ای در دنیا است به رقابت با همتایان خود بپردازد. آنا، همسر معدن‌کار آلمانی و مادر کارل و تئو فکر نمی‌کرد خواروبار فروشی کوچکی که در حاشیه شهر اسن دایر کرده روزی در بزرگ‌ترین شهرهای دنیا جای خودش را باز کند.