مهدی شکوری، معاون توسعه آبزی‌پروری سازمان شیلات ایران گفت: امسال تا سقف ۳۰ میلیون قطعه بچه‌ماهی دریایی برای پرورش در قفس‌های موجود در شمال و جنوب کشور نیاز است که از طریق واردات تأمین می‌شود.
وی تأمین بچه‌ماهی دریایی را یکی از بزرگترین مشکلات صنعت پرورش ماهی در قفس دانست و اظهار داشت: از آنجایی که مرکز تکثیر بچه‌ماهی دریایی فعال در کشور نداریم و تنها یکی دو مرکز به صورت آزمایشی در مقیاس اندک تولید بچه‌ماهی دریایی دارند، از این رو در یک برنامه کوتاه‌مدت، واردات بچه‌ماهی دریایی از کشورهای مختلف صورت می‌گیرد.
او میزان تولید ماهی در قفس‌های دریایی در جنوب و شمال کشور را نزدیک به ۴۵۰۰ تن عنوان کرد و گفت: اصلی‌ترین گونه پرورشی در قفس‌های مستقر در آب‌های جنوب کشور، گونه سی‌باس آسیایی است و تولید سایر گونه‌های بومی از جمله میش ماهی را نیز در دستور کار قرار داده‌ایم.
معاون توسعه آبزی‌پروری سازمان شیلات ایران افزود: پس از واردات، بچه ماهی‌های کوچک دریایی باید در مکان‌هایی نگهداری شوند تا آماده رهاسازی در قفس و ادامه حیات خود شوند.
وی در همین حال از افزایش تعداد مزارع پرورش ماهی در قفس در استان مازندران خبر داد و پیش‌بینی کرد؛ در سال جاری در این استان ۱۰ تا ۲۰ درصد تولید ماهی از طریق قفس نسبت به سال گذشته افزایش یابد.
شکوری اظهار داشت: با توجه به این که پرورش قزل‌آلا در قفس در شمال کشور در اولویت است، از این رو مشکلی در تأمین بچه‌ماهی در این استان‌ها وجود ندارد و تنها مشکل مربوط به کشش بازار برای افزایش تولید است.
وی گفت: به دنبال افزایش تعداد مزارع پرورش ماهی در قفس در استان گیلان نیز هستیم.
شکوری درباره توسعه گونه‌های جدید آبزی در کشور اذعان داشت: توسعه پرورش جلبک دریایی برای فرآوری و مصرف انسانی و خوراک دام از دیگر برنامه‌های شیلات است و در حال حاضر نزدیک به ۱۴ مزرعه پرورش جلبک به طور رسمی ثبت شده است.
وی با اشاره به این که اکنون جلبک به صورت محدود تولید می‌شود، خاطرنشان کرد: سال گذشته حدود ۷ تن جلبک خشک در کشور تولید شد.
این مقام مسؤول میزان تولید جلبک در سال جاری را با ۲۰ درصد افزایش، حدود ۸ تن پیش‌بینی کرد.
وی گفت: در حال حاضر چند طرح در حوزه تولید جلبک در کشور در حال اجرا است که از جمله می‌توان به یک طرح بزرگ در استان سیستان و بلوچستان و چند طرح در هرمزگان اشاره کرد.
به پیش‌بینی شکوری با اجرای این طرح‌ها، تولید جلبک خشک در سال ۱۴۰۲ به حدود ۱۵ تن افزایش می‌یابد.