پرتقال مازندران در احتکار دلالان!!

یکی از بارزترین تاثیر حضور دلالان را میتوان در مرکبات و بخصوص پرتقال و بویژه در مازندران مشاهده کرد ،

تمام تلاش و زحمت کاشت و داشت نهال پرتقال به مدت 5 سال با باغدار است و هنگام باردهی این نهال ها موقعیت مناسبی است تا باغدار هزینه های مربوط به باغش را جبران کرده و سود ای محصولش را دریافت کند اما سود اصلی این فرآیند در واقعیت به جیب دلالان میرود نه باغدار .
عدم تضمین خرید از سوی دولت دلیلی است تا باغدار ، محصولش را به دلال بفروشد که حاضر است هزینه برداشت و کل محصول باغ را به ضمانت خسارت ، سه ماه قبل از برداشت پیش خرید میکند !! حال کدام کشاورز حاضر است چنین فرصتی را را با خرید تضمینی دولتی که جز هزینه برای انها فایده ی دیگری ندارد عوض کند؟
جالب آنکه دولت در دوماه آخر سال به خرید میوه از باغدارن اقدام میکند اما دلالان برای آنکه ضرر نکند چندماه قبل از عید محصول باغدارن را پیش خرید کرده یا مبلغ کل آن را پرداخت میکنندو در روزهای مانده به عید، محصول های خریداری شده را با قیمت بیشتری به دولت میفروشند!!
نتیجه چنین حرکت هایی موجب میشود دلال ، پرتقال را از باغدار کیلویی 500 تا 600 تومان از باغدار خریده و به همکار دلال تهرانی کیلویی 2000 توان بفروشد!
اما قضییه به اینجا محدود نمیشود ، دلالان بعد از برداشت به احتکار دهها تن از مرکبات بویژه پرتقال اقدام میکند تا در ایام نزدیک به عید مرکبات احتکار شده را به دلالان تهرانی و حتی دولت با قیمت بیشتر بفروش برسانند.
جالب اینجاست که دلالان مازنی که به نام واسطه گر یا بارخرین در بین باغداران شهره است پرتقال را سه ماه قبل از عید برداشت کرده و دهها تن پرتقال برداشت شده را به مکانهایی منتقل میکنند که در نجا حوضچه های بزرگی تعبیه شده که درون انها مواد شیمیایی قرار دارد ، پرتقالها درون این ح.ضچه ها ریخته شده تابه کمک انها طراوت میوه برای سه ماه احتکار در سردخانه ها حفظ شود سپس دانه به دانه از پرتقال ها در نایلون پیچیده شده و به سردخانه (سورتینگ) منتقل میشوند ، در روزهای آخر سال ، پرتقال ها را از سردخانه ها خارج کرده و به مکان دیگری انتقال داده و در آنجا با استفاده دوباره از مواد شیمیایی که به آن رنگ میگویند ظاهر پرتقال را از کرختگی درآورده به گونه ایی که پرتقال تازه و سالم به نظر برسد ، نهایتا در ایام نزدیک به عید پرتقال مازندران با قیمت کیلویی 2000تومان به دلال تهرانی فروخته میشود و اینگونه تا پرتقال مازندران به دست مردم برسد به سقف کلیویی 3000 تومان میرسد.در این سیر احتکار و افزایش قیمت هیچ نظارتی از سوی واحدهای نهادهای مربوط وجود ندارد و در صورت اثبات احتکار ، اقدام درخورتوجهی صورت نمیگیرد تا باعامال بتوان از احتکار میوه پیشگیری کرد. جالب است که احتکار دربین فعالان این حوزه امری عادی و نوعی کسب و کار تلقی میشود و اکثر این افراد بدلیل نبود آگاهی و اعمال قانون در این مورد، کسب و کار خود را حلال و همسو با دیگر مشاغل اقتصادی میدانند!!
حال جای سوال دارد چرا دولت به ایجاد برنامه ایی مدون در جهت ایجاد سیاستی اجرایی جهت جلوگیری از فعالیت محتکران دست نمیزند؟
چرا دولت نسبت به اطلاع رسانی ،فرهنگ سازی و اعمال قانون جهت آشنایی مردم با این فعالیت مخربانه اقدام نمیکند؟
چرا دولت با یک سیاست مدبرانه که نیازمند یک برنامه درست است نسبت به کاهش قیمت میوه اقدام نمیکند؟
چرا دولت با علم به این قضییه دغدغه ایی برای حل و فص این معضل ندارد؟
مسئله گرانی پرتقال مازندران به معضلی تبدیل شده که همیشه پای ثابت گله مردم از گرانی مرکبات است و بارها مباحث کارشناسی منباب این قضییه مطرح و به مسئولان تذکر داده شد اما کسی توجهی به این تذکرها و بحث های کارشناسی شده ندارد.معضلی که با یک برنامه مدون و سیاست اجرایی در کوتاه مدت قابل حل و فصل است اما سالهاست که مسئولان دولت های روی کارآمده نسبت به این قضییه بی تفاوت هستند و جالب است که برای کاهش قیمت مرکبات دهها جلسه در وزرات اقتصاد و امور دارایی و وزارت صنعت ، معدن و تجارت تشکیل میشود اما در یکی از این جلسه ها به بررسی های علمی و راهکارهای ارائه شده کارشناسان توجهی نمیشود ، با روی کارآمدن دولت تدبیر و امید انتظار میرفت احل این معضل دردستور کار قرار بگیرد اما این در دولت نیز این مهم مورد توجه مسئولان قرار نگرفته و توجهی به دغدغه و راهکارهای کارشناسان نمیشود ، گویا روال گذشته همچنان در بازار مرکبات پیش خواهد رفت و مردم باید مرکبات را باقیمت های گزاف خریداری کنند.
امیدست دولت ببه هشدارها و راه حل های کارشناسی شده توجه کند و نسبت به این مهم چاره ایی بیاندیشد!!
حسین زحمتکش/فودنا

(چهارشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۲) ۱۳:۳۰

پرتقال مازندران، احتکار