عباسعلی دهپور گلبرگ های گیاه استویا را
دارای دی‌ترپن گلیکوزید که بیش از ۳۰۰ بار از سوکروز شیرین ترند و گفت: گیاه استویا ،بومی نواحی شمالی آمریکای جنوبی است
و به طور وحشی در سرزمین های بلند مناطق مرزی بین برزیل و پاراگوئه می روید و در آن
مناطق به گیاه برگ عسلی (honey leaf)
معروف است.
*کشورهای توسعه یافته به دنبال استویا
وی افزود: به دلیل خاصیت شیرین کنندگی و
درمانی برگ استویا، این گیاه به شدت از نظر اقتصادی و علمی مورد توجه قرار دارد. دانشمند
مازندرانی گفت: ژاپن اولین کشورآسیایی بود که در سال ۱۹۷۰ از استویا به عنوان شیرین
کننده در صنایع غذایی و دارویی استفاده کرد، پس از آن کشت استویا در چین، مالزی، سنگاپور،
کره جنوبی، تایوان و تایلند گسترش یافت ودر آمریکا، کانادا و اروپا نیز رشد می کند.
دهپور، استویا را گیاه اول خوراکی دنیا در دهه ی پیش رو دانست و گفت: استفاده از ترکیبات
موجود در استویا به دلیل نقش آن در حفظ سلامتی و کنترل دیابت به طور گسترده ای در حال
افزایش است و انتظار می رود که به تدریج جایگزین سوکروز (شکر معمولی) شود.
*وجود 8 میلیون بیمار دیابتی در کشور
مدرس زیست شناسی دانشگاه گفت: بر اساس آمارهای رسمی بیش از ۸ میلیون بیمار
دیابتی شناخته شده در کشور وجود دارد، شواهد نشان می دهد که تعداد واقعی بیماران مبتلا
به دیابت، بیش از دو برابر تعداد شناخته شده باشد. وی افزود: در چنین شرایطی علاوه
بر افزایش مرگ و میر و ناتوانی های جسمی، حجم عظیمی از منابع مالی کشور صرف تامین دارو،
هزین بیمارستان و درمان می شود. دهپور با بیان اینکه می توان با استخراج استویوزاید
از گیاه استویا و استفاده از آن در کارخانه های تولید کننده نوشابه، کمپوت، شیرینی
و دارویی تا حد قابل توجهی عوارض و خسارت جبران ناپذیر مصرف شکر را کاهش داد، تصریح
کرد: استویا فاقد سیکلامات کلسیم، ساخارین و آسپارتام است و کالری تولید نمی کند، این
گیاه برای افراد مبتلا به دیابت مضر نیست زیرا اثری بر میزان قند خون ندارد به علاوه،
بر خلاف برخی از شیرین کننده های مصنوعی فاقد عوارض کلیوی و عصبی است.
عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد قائمشهر مصرف
این گیاه را در کشور های توسعه یافته مورد تایید استاندارهای بهداشتی دانست و خاطر
نشان کرد: استفاده وسیع از استویوزاید در صنایع غذایی و دارویی کشورهای ژاپن، کره جنوبی،
برزیل مور تایید رسمی قرار گرفته است. دهپور افزود: در آمریکا به صورت افزودنی استفاده
می شود و در اروپا نیز از سال ۲۰۰۶ مصرف آن به صورت افزودنی مورد تایید قرار گرفته
است.
استاد دانشگاه با بیان اینکه تولید گیاه استویا بسیار
مشکل است، اظهار داشت: گل های گیاهان استویا
عموما دارای خود ناسازگاری بوده و بذر تولید نمی کنند و در صورت تولید بذر هم بذرهای
گیاه استویا درصد بسیار پایینی از جوانه‌زنی را از خود نشان می‌دهند. وی افزود: به‌علاوه
تکثیر از طریق بذر امکان تولید جمعیت‌های همسان را فراه نکرده و موجب تغییرات زیادی
از جمله در میزان شیرینی برگ ها می شود. تکثیر رویشی گیاه نیز به دلیل نیاز به شرایط
ویژه و تعداد اندک گیاهان تولید شده از یک گیاه، دارای محدودیت است. مبتکر مازندرانی
کشت بافت را تنها راه جایگزین برای تکثیر سریع و انبوه گیاه استویا دانست و خاطر نشان
کرد: آزمایش های اولیه نشان داد که آب و هوای استان گیلان و مازندران برای کشت این گیاه بسیار مناسب است.
*تولید چای رژیمی استویا
دهپور با بیان اینکه توانسته برگ های چایی
را با استویوزاید گیاه استویا مخلوط کند، گفت: در حال حاضر با مطالعات گسترده و آزمایش
های متعدد توانستیم چایی با قند طبیعی و بدون شکر که برگرفته از گیاه استویا می باشد
برای اولین بار در کشور تولید کنیم.این دانشمند مازندرانی نام محصول خود را چای رژیمی
استویا معرفی کرد و گفت: این چایی محصول تلاش محققان شرکت های دانش بنیان گل کوه و
سلامت تینا فرنوش می باشد که در دو نوع چای سبز و مشکی تولید و به بازار عرضه می گردد.
شایان ذکر دکتر دهپور و مجموعه محققان وی
تا به الان مشکلات زیادی را در تولید این محصول
ارزشمند متحمل شده اند و در حال حاضر نیز حل نشده است.
*عدم تولید صنعتی چای استویا در مازندران
دهپور در این مورد بیان کرد: با توجه به ممانعت هایی که در زمینه
تولید گیاهان دارویی در دانشگاه علوم پزشکی مازدران وجود دارد مانع از توسعه یک
فناوری در استان است به نحوی که استان های دیگر همچون خراسان و لرستان گوی سبقت را
از مازندران ربوده است.
وی افزود: دانشگاه علوم پزشکی مازندران برای تولید انبوه این محصول،
استاندارهای جهانی متعددی را از ما طلب کرد که همه ی آن ها را در اختیار این نهاد
قرار داده ایم اما تا به الان هنوز جوابی به ما نداده است.
استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: در یکی از استان های شمالی در یک واحد تولیدی به
صورت محدود چای استویا را به صورت محدود تولید صنعتی کرده ایم.
وی گفت: جالب انکه برای تولید صنعتی این محصول ارزشمند، دانشگاه علوم
پزشکی آن استان خیلی زود مجوز تولید و پروانه بهداشتی را صادر کرد اما در مازندارن
مدت ها است که برای تولید انبوه ان معطل هستیم.
دهپور تاکید کرد: تولید این
محصول در استان دیگرو انتقال آن به مازندران صرفه اقتصادی ندارد و باید تولید آن
در مازندران بسته به ظرفیت های آب و هوایی این منطقه صورت گیرد.
به گزارش فودنا، شایان ذکر است این مبتکر مازندرانی نوآوری های دیگری
در تولید محصولات سلامت محور در دستور کار دارد که از بیم بروکراسی اداری دانشگاه
علوم پزشکی مازندران از ارائه ان خود داری کرده است.