محمد جواد عسکری رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی، در اولین همایش ملی نقش تامین مالی پایدار در امنیت غذایی، با تأکید بر اهمیت برنامهریزی و سرمایهگذاری در بخش کشاورزی، گفت: امنیت غذایی امروز یکی از مسائل حیاتی هر کشور است و هر ملتی که در قالب نقشه راه حرکت نکند، متضرر خواهد شد. اجرای برنامه کوتاهمدت و بلندمدت در این حوزه ضروری است و تأخیر در توسعه زیرساختها آثار جبرانناپذیری خواهد داشت.
وی افزود: کشور ما ظرفیتها و توانمندیهای منحصربهفردی دارد، اما سوال اصلی این است که آیا توانستهایم از این ظرفیتها بهرهبرداری کنیم، بازارهای منطقهای را تصاحب کنیم و جلوی خامفروشی را بگیریم؟ همچنین باید بستر امن سرمایهگذاری فراهم شود تا سرمایهگذاران داخلی و خارجی بدون دغدغه اقدام به سرمایهگذاری کنند.
عسکری به برنامه هفتم توسعه اشاره کرد و گفت: در برنامه هفتم توسعه، نقش تامین مالی پایدار در امنیت غذایی با دقت پیشبینی شده است. در گذشته، بانکها مکلف بودند ۱۵ درصد اعتبارات خود را به بخش کشاورزی اختصاص دهند، اما بسیاری از بانکها به این تکلیف عمل نکردند. بانک کشاورزی تنها نهادی بود که پای کار آمد و کمکهای میدانی انجام داد.
وی ادامه داد:بخش کشاورزی بزرگترین بخش خصوصی اقتصادی کشور است و سه برابر صنعت بازدهی دارد. این بخش برای اشتغال، توسعه زیرساختها و ارزآوری بسیار حیاتی است، اما معوقات و بیمهریهای گذشته مانع رشد آن شده است. امروز هیچ بهانهای برای کوتاهی وجود ندارد و باید با ایجاد امنیت سرمایهگذاری و کاهش بروکراسی، مسیر سرمایهگذاران داخلی و خارجی هموار شود.
رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس تصریح کرد: اجرای برنامه هفتم توسعه باید شامل تولید محصولات کشاورزی، صنایع تبدیلی، سورتینگ، بستهبندی، نگهداری و حمل و نقل باشد. همچنین باید بازارهای منطقهای را تصاحب کنیم تا اشتغال و درآمدزایی افزایش یابد و خامفروشی کاهش یابد.
عسکری با تأکید بر اهمیت زیرساختها و سرمایهگذاری گفت: برای سرمایهگذار، تامین اولیه زمین، امکانات، تجهیزات و زیرساختها باید سریع و بدون بروکراسی فراهم شود. تجربه نشان داده است که تاخیر در روند اداری، سرمایهگذار را منصرف میکند و فرصتهای طلایی از دست میرود.
وی در پایان افزود: مجلس و کمیسیون کشاورزی آمادگی دارند جلسات تخصصی با دستگاهها، تشکلها و سرمایهگذاران برگزار کنند تا مسیر توسعه کشاورزی و امنیت غذایی کشور هموار شود. امنیت غذایی نه تنها نیاز داخلی، بلکه فرصت صادرات و ارزآوری برای کشور است و اجرای دقیق برنامه هفتم توسعه راه تحقق آن است.