سید ابوالفضل رضوی، نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی، با اشاره به آخرین وضعیت تولید چای در کشور گفت: میزان تولید چای در کشور بسته به شرایط اقلیمی و میزان بارش متفاوت است، سال گذشته سازمان چای میزان تولید را 27 هزار تن اعلام کرد که به اعتقاد ما این رقم با میزان واقعی حدود 10 درصد تلورانس دارد و تقریبا 25 هزار تن است.
معاون اسبق توسعه روستایی ریاست جمهوری با بیان اینکه در سال جاری به دلیل کاهش بارش ها میزان تولید بیش از 20 تا 21 هزار تن نخواهد بود، افزود: از 25 هزار تن تولید سال گذشته حدود 15 هزار تن مصرف داخل است و 10 هزار تن نیز صادر می شود.
رضوی اضافه کرد: سرانه مصرف سالانه چای کشور 120 و در بدبینانه ترین حالت 100 هزار تن است و بنابراین چای داخل 10 تا 15 درصد نیاز کشور را تامین می کند ضمن اینکه سال گذشته حدود 50 هزار تن چای وارد کشور شد و به اعتقاد بنده میزان زیادی از این کالا به صورت قاچاق وارد کشور می شود.
وی درباره سطح زیرکشت این محصول نیز توضیح داد: سطح زیر کشت چای در گذشته 35 هزار هکتار عنوان می شد که هم اکنون این رقم را 25 هزار هکتار اعلام می کنند. البته به اعتقاد فعالان صنعت و تولیدکنندگان شمال رقم واقعی سطح زیرکشت 18 هزار هکتار است.
رضوی در بخش دیگری از سخنان خود درباره صادرات چای از کشور نیز اضافه کرد: چای صادراتی، چای درجه دو و ضعیفی است که کشورهای مختلف خریدار آن هستند.
نماینده ادوار مجلس افزود: در واقع چون میزان مصرف در این کشورها بالاست با اختلاط چای درجه دو ایرانی، قیمت تمام شده تولید خود را کاهش می دهند و از آنجا که میزان این اختلاط زیاد نیست، اتفاقی هم برای کیفیت چای تولیدی آنها نمی افتد.
160 کارخانه چای با نصف ظرفیت کار می‌کنند
رضوی همچنین در بخش دیگری از سخنان خود وضعیت تولید چای در کشور را چندان مناسب ندانست و گفت: در واقع تولید چای در کشور ما اقدامی غیرضروری است.
این تولید به هیچ عنوان اقتصادی نیست و ورود آن به کشور از همان ابتدا نیز اشتباه بوده چرا که اقلیم کشور ما با کشورهایی مانند سریلانکا که 12 ماه سال را تولید دارند، بسیار متفاوت است.
وی تاکید کرد که در شمال کشور 160 کارخانه چایسازی وجود دارد که با توجه به شرایط تولید، 6 ماه فعال اند و 6 ماه نیز فعالیتی ندارند.
رضوی ادامه داد: واقعیت این است که کشور ما نیازی به 160 کارخانه چای ندارد، این کارخانجات باید بتوانند گلیم خود را از آب بیرون بکشند که از این کار ناتوان و محتاج سازمان چای هستند.
وی افزود: سازمان چای بهتر است به اداره ای تبدیل شود که به بهسازی و اصلاحات باغات و نژادها مشغول شود که در ادامه به دلایل این امر و ضرورت آن خواهم پرداخت.
کوچکسازی در دولت باید باقوت ادامه یابد
رضوی با تاکید بر اجرای سیاست کوچکسازی دولت، اظهارداشت: هر دولتی که روی کار می آید یکی از مهم ترین شعارهایش بحث کوچک سازی دولت است اما متاسفانه نه تنها به این شعار عمل نمی شود بلکه شاهد گسترش اندازه دولت ها نیز هستیم. وی با بیان اینکه مجلس در این حوزه دولت را تحت فشار قرارداده و مانع از اجرای سیاست کوچک سازی می شود، گفت: در صورت کوچک سازی دولت شاهد کاهش هزینه ها خواهیم بود و دیگر از جیب مردم پولی برای هزینه های دولتی برداشت نمی شود، همچنین افزایش اعتبارات عمرانی و توسعه ای را شاهد خواهیم بود که درنهایت همه این موارد منجر به رضایتمندی مردم خواهد شد.
رضوی تصریح کرد: از سوی دیگر کاهش حجم دولت باعث می شود کارمردم با سرعت بیشتری انجام گیرد و این امر نیز در افزایش سطح رضایتمندی جامعه نقش مهمی خواهد داشت؛ بنابراین نمایندگان مجلس باید تلاش کنند که اندازه دولت سالیانه کاهش یابد و کوچک سازی در سطح قابل قبولی اتفاق بیفتد.
وی در بخش د یگری از سخنان خود به لزوم حذف برخی سازمان های کم اثر اشاره کرد و با تاکید بر عدم ترجیح منافع منطقه ای و محلی به منافع ملی گفت: در این حوزه می توان به سازمان چای کشوراشاره کرد که بحث انحلال آن در گذشته نیز اتفاق افتاده و مجددا برخی کارشناسان این اقدام را ضروری می دانند. در واقع ما باید به دنبال انتخاب سناریویی باشیم که منجربه افزایش درآمد ملی می شود نه درآمد عده ای خاص!
رضوی افزود: با حذف سازمان های کم اثر مانند سازمان چای میتوانیم بهبود کارایی داشته باشیم. به عنوان مثال در صورت انحلال سازمان چای،اعتبارات جاری آن حذف می شود و می توان این اعتبارات را صرف آموزش چایکاران، توسعه کیفی و در نهایت افزایش بهره وری تولید کرد.
وی با تاکید بر لزوم بهبود کارایی تولید چای ادامه داد: میتوان با افزایش کمی و کیفی تولید چای، واردات آن را کاهش داد یا اینکه میزان واردات را تغییر نداد اما صادرات چای را افزایش داد.
رضوی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه در حوزه مصرف مواد غذایی باید بحث ذائقه مردم را در نظر گرفت، گفت: با توجه به این مساله باید به تنوع در تامین کالاها دقت کرد، گروهی از مردم تمایل به مصرف چای داخلی وگروه نیز تمایل به مصرف نوع خارجی آن دارند بنابراین نمی توان به بهانه حمایت ازتولید داخل، واردات را محدود کرد بلکه باید برای واردات چای باکیفیت تلاش شود و درکنار آن صادرات توسعه یابد تا تولید داخل و کشاورز نیز دچار زیان نشوند.