اختلاف قابل توجه قیمت میوه و سبزیجات در میادین و سطح شهر
در هفته پایانی اردیبهشت، اختلاف قیمتها در بخش میوه و سبزیجات در تهران به اوج رسید. بررسی میدانی قیمت برخی محصولات پرمصرف حاکی از آن است که در میادین میوه و ترهبار شهرداری، شهروندان برای خرید میوه با اختلاف قیمت متوسط ۴۲ درصدی و در مورد سبزیجات با اختلاف میانگین ۳۴ درصدی نسبت به سطح شهر روبهرو بودند.
به عنوان مثال در گروه میوهها، تفاوت قیمت سیب قرمز ۴۵ درصد، سیب زرد ۵۰ درصد، پرتقال ۴۵ درصد، طالبی ۳۹ درصد، هندوانه ۱۹ درصد، موز ۲۹ درصد و کیوی ۴۸ درصد نسبت به میانگین قیمت مغازههای سطح شهر گزارش شد.
در بخش سبزیجات نیز زمزمه اختلافها کم نبوده؛ به طوری که تفاوت قیمتی خیار ۳۶ درصد، گوجه فرنگی ۲۴ درصد، بادمجان ۴۳ درصد، کدو سبز ۳۲ درصد، سیب زمینی ۳۰ درصد، پیاز ۳۴ درصد، لوبیا سبز ۳۰ درصد و سبزیهای برگی ۴۲ درصد به ثبت رسیده است.
کالاهای اساسی و پروتئینی؛ اختلاف تا ۲۲ درصد
اختلاف قیمتها تنها به میوه و سبزیجات محدود نماند. در بازار حبوبات نیز شهروندان تهرانی در میادین نسبت به سطح شهر، اختلاف قیمتی ۲۲ درصدی را تجربه کردند؛ به طور نمونه نخود ۳۵ درصد، لپه ۲۸ درصد، عدس ۲۶ درصد، لوبیا چیتی ۱۲ درصد، لوبیا چشم بلبلی ۲۳ درصد، لوبیا سفید ۱۳ درصد و لوبیا قرمز ۲۶ درصد ارزانتر عرضه شد.
محصولات پروتئینی نیز از این قاعده مستثنی نبودند؛ اختلاف قیمت گوشت گوسفندی ۲۱ درصد، گوشت گوساله ۲۰ درصد، گوشت مرغ ۶ درصد و تخم مرغ حدود ۱۵ درصد در مقایسه با سطح شهر محاسبه شد. برای برنج داخلی درجه یک نیز ۹ درصد، قند ۱۱ درصد و شکر ۳ درصد اختلاف قیمتی گزارش شد.
بررسی علل و پیامدهای اختلاف قیمت
این اختلاف قیمتها میتواند ناشی از حذف واسطهها و نحوه توزیع محصولات در میادین شهرداری باشد که نهایتاً به سود مصرفکننده منجر میشود. علاوه بر این، سیاستهای قیمتگذاری و خرید تضمینی در میادین، نقش مؤثری در کنترل بازار و حمایت از سبد خانوارهای شهری ایفا میکند. با این حال، بالا بودن اختلاف قیمتها ممکن است نشاندهنده نارساییهای توزیع و وجود حباب قیمت در سطح شهر نیز باشد که نیازمند توجه جدی دستگاههای نظارتی برای پیشگیری از آسیب به اقشار کمدرآمد است.