هامان هاشمی، نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق ایران، در گفت‌وگویی تأکید کرد: خاموشی‌های گسترده و بی‌برنامه، نه‌تنها به تولید محصول در مزرعه آسیب می‌زند، بلکه کل زنجیره تأمین و صنایع تبدیلی کشاورزی را وارد مرحله‌ای از زیان جدی کرده است؛ این قطعی‌ها باعث پایین‌آمدن تولید، افزایش هزینه‌های تعمیرات و نگهداری تجهیزات آبیاری و حتی آسیب به چاه‌های آب ـ از جمله ریزش و تخریب آن‌ها ـ می‌شود که در نهایت، زیرساخت‌های حیاتی بخش کشاورزی را فرسوده و امنیت غذایی کشور را با تهدیدی جدی مواجه می‌کند.
او با بیان اینکه موضوع «ناترازی انرژی» از یک چالش فنی صرف فراتر رفته و اکنون به یک بحران اقتصادی و اجتماعی در بخش کشاورزی بدل شده، گفت: در غیاب یک سیاست پایدار و هدفمند برای تأمین برق در مناطق کشاورزی، ما با کاهش ظرفیت تولید، افزایش هزینه‌ها، و ناتوانی در تأمین محصولات تازه‌خوری در بازار داخلی مواجه شده‌ایم. این فقط مشکل کشاورز نیست؛ این زنگ خطر برای امنیت غذایی کشور است.
بر اساس گفته‌های هاشمی، خاموشی‌های مکرر و ناپایدار در مناطق روستایی و کشاورزی، مستقیماً فعالیت‌های کلیدی مانند پمپاژ آب، مدیریت گلخانه‌ها و کارگاه‌های فرآوری را مختل می‌کند. او گفت: وقتی تأمین انرژی قطع می‌شود، بسیاری از مراحل زراعی و تولیدی متوقف می‌شوند و این در حالی است که در کشاورزی، زمان و شرایط محیطی نقشی حیاتی دارد.
او با اشاره به اینکه آسیب فقط محدود به مرحله تولید نیست، افزود: صنایع تبدیلی و کارخانه‌های فراوری وابسته به محصولات کشاورزی نیز در اثر ناپایداری برق، دچار وقفه‌های طولانی، فساد مواد اولیه و حتی تعطیلی کامل می‌شوند. هاشمی افزود: ما امروز شاهد زیان مضاعف کشاورز و صنعتگر هستیم. وقتی محصولی برداشت می‌شود اما امکان فرآوری یا بسته‌بندی سریع آن وجود ندارد، هم کشاورز متضرر می‌شود، هم کارخانه، و در نهایت مصرف‌کننده.
نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی در ادامه خاطرنشان کرد: یکی از پیامدهای ملموس این وضعیت، افزایش شدید فسادپذیری محصولات کشاورزی است. محصولات حساس مانند سبزیجات، صیفی‌جات و میوه‌ها اگر در زمان مناسب و شرایط سردخانه‌ای نگهداری نشوند، ظرف چند ساعت کیفیت خود را از دست می‌دهند. این یعنی اتلاف منابع، کاهش بهره‌وری، و تحمیل هزینه به بازار.
او افزود: در هفته‌هایی که خاموشی‌ها شدت می‌گیرد، عملاً امکان تأمین پیوسته و منظم محصولات تازه‌خوری در سطح کشور مختل می‌شود. مردم با گرانی، کمیابی و افت کیفیت روبرو می‌شوند؛ و این مستقیماً به امنیت غذایی ملی ضربه می‌زند.
هاشمی با صراحت اعلام کرد که ناترازی انرژی صرفاً یک مسئله مهندسی نیست، بلکه تأثیر آن به کل زنجیره ارزش کشاورزی سرایت کرده و باعث افزایش ریسک سرمایه‌گذاری در این حوزه شده است. او گفت: جذب سرمایه برای توسعه گلخانه‌ها، دامداری‌ها یا صنایع بسته‌بندی، بدون تضمین تأمین انرژی، ممکن نیست. هر خاموشی بی‌برنامه، به معنای چند قدم عقب‌گرد در تولید است.
هاشمی با تأکید بر اینکه مطالبه خانواده بزرگ کشاورزی از دولت، پاسخگویی روشن و ارائه راه‌حل فوری برای مدیریت بحران انرژی در این بخش است، گفت: بخش کشاورزی نمی‌تواند در اولویت آخر تأمین برق قرار بگیرد. کشاورز ما نمی‌تواند با وعده زندگی کند؛ او به برق پایدار، تجهیزات مدرن و پشتیبانی واقعی نیاز دارد.
او از دولت خواست بسته‌ای چندبخشی شامل توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، اعطای تسهیلات برای تجهیز واحدهای تولیدی به پنل‌های خورشیدی، تعرفه‌های ترجیحی و همکاری وزارتخانه‌های نیرو، جهاد کشاورزی و صمت را فوراً در دستور کار قرار دهد.
هاشمی در پایان هشدار داد: اگر ناترازی انرژی با همین روند ادامه یابد، در آینده نزدیک نه‌تنها تولید محصولات کشاورزی به خطر می‌افتد، بلکه امنیت غذایی و معیشت میلیون‌ها نفر نیز در معرض تهدید جدی قرار می‌گیرد. بحران برق، اکنون دیگر فقط یک مسئله فنی نیست؛ این بحران کشاورزی، اقتصاد و حتی اعتماد عمومی است.