چای سنواتی به محصولی گفته می‌شود که چند سال از زمان برداشت و فرآوری آن گذشته و در انبارها یا کارخانجات باقی مانده است. این چای‌ها معمولاً به‌دلیل کیفیت پایین، سیاست‌های خرید تضمینی یا کاهش تقاضا در برخی سال‌ها، در انبارها نگهداری می‌شوند و به‌مرور زمان کیفیت اولیه خود را از دست می‌دهند.
نگهداری طولانی‌مدت چای موجب کاهش عطر و طعم طبیعی آن می‌شود و در صورت نگهداری در شرایط نامناسب، احتمال آلودگی به قارچ و سموم خطرناک مانند آفلاتوکسین وجود دارد.
در گذشته برای ساماندهی موجودی چای‌های سنواتی، برنامه‌هایی با هدف صادرات این محصولات اجرا شد تا از ورود آن‌ها به بازار داخلی جلوگیری شود اما شائبه‌هایی درباره بازگشت این محصولات با بسته‌بندی جدید به کشور وجود داشت.
غلامرضا نوری وزیر جهاد کشاورزی امروز، یکشنبه، در این ارتباط اظهار داشت: چای‌های سنواتی که پرونده‌اش 25 سال ادامه داشت و انبارها را اشغال کرده بود، سال گذشته بسته شد.
تبدیل چای سنواتی به کمپوست
برومندی معاون وزیر جهاد کشاورزی نیز چندی پیش با بیان اینکه پرونده چای سنواتی که 25 سال صنعت چای را درگیر کرده بود، امسال به مرحله تعیین تکلیف نهایی رسیده است، گفت: چای سنواتی جهت تبدیل به کمپوست به مراکز تحقیقاتی منتقل می‌شود.
بر اساس آخرین اعلام رسمی صورت‌گرفته در سال 1402، حدود 40 هزار تن از چای سنواتی در انبارهای کشور باقیمانده است، از این میزان، تقریباً 20 هزار تن در تملک بانک ملی ایران در تهران و حدود 20 هزار تن در تملک سازمان تعاون روستایی ایران در استان گیلان است.
پیش‌تر نیز گزارش شده بود که در دوره‌ای حدود 50 هزار تن چای سنواتی در انبارهای تهران و شمال کشور موجود بوده است.