مرادی با بیان اینکه تولید تخم‌مرغ ماهیتی خطی دارد، اما مصرف آن الگوی سینوسی را دنبال می‌کند، اظهار کرد: در فصل گرما و به‌ویژه با تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها، مصرف تخم‌مرغ کاهش می‌یابد و مازاد تولید ایجاد می‌شود. هرچند تا حدی می‌توان با برنامه‌ریزی، تولید نیمه اول سال را کاهش داد، اما این موضوع کاملاً قابل کنترل نیست.
وی با تأکید بر اینکه مهم‌ترین چالش فعلی تولیدکنندگان، تأمین نهاده‌های دامی است، تصریح کرد: مرغ موجود زنده است و توقف تولید مانند کارخانه امکان‌پذیر نیست. تولیدکننده باید نهاده مورد نیاز یک تا سه ماه آینده را از پیش تأمین کند. هرگونه تأخیر یا عدم قطعیت در تأمین نهاده می‌تواند به بحران منجر شود. تصمیم‌گیری در خصوص نرخ ارز واردات نهاده باید سریع انجام گیرد؛ چه با نرخ فعلی ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان و چه با نرخ جدید، مهم این است که ثبات ایجاد شود.
مرادی در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو با اشاره به قانون انتزاع و واگذاری وظایف تنظیم بازار محصولات کشاورزی به وزارت جهاد کشاورزی، گفت: واگذاری اختیارات نباید نصفه و نیمه انجام شود. باید از مراحل بالادستی، شامل کنترل گله‌های اجداد و مادر، گرفته تا تنظیم تولید جوجه، به‌طور کامل تحت مدیریت باشد تا نه با کمبود و نه با مازاد تولید مواجه شویم.
وی افزود: تولیدکننده به تنهایی قادر به مدیریت مازاد تولید نیست. در بسیاری از کشورها، تخم‌مرغ فرآوری و تبدیل می‌شود. در ایران صنایع تبدیلی ایجاد شده، اما ظرفیت و فناوری آن کافی نیست. توسعه این صنایع ضروری است تا بخشی از مازاد تولید به فرآورده‌های قابل ذخیره یا صادراتی تبدیل شود.
مدیرعامل اتحادیه مرکزی مرغداران مرغ تخم‌گذار در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو، با انتقاد از صدور بی‌ضابطه مجوزهای جدید، بیان کرد: ظرفیت فعلی مرغداری‌های کشور ۱۴۰ تا ۱۵۰ میلیون قطعه است و به همین میزان نیز موافقت اصولی جدید صادر شده است. حتی ورود ۱۰ درصد از این ظرفیت جدید می‌تواند فاجعه‌ای در بازار ایجاد کند. وزارت جهاد کشاورزی مسئول است و نمی‌تواند از خود سلب مسئولیت کند. این سرمایه‌گذاری‌ها با منابع ملی انجام شده و نابودی آن به معنای هدررفت سرمایه کشور است.
وی تأکید کرد: صنایع تبدیلی باید متناسب با ظرفیت تولید توسعه پیدا کند، اما نبود هدایت سرمایه‌گذاران و فشارهای غیرکارشناسی برای احداث واحدهای جدید، موجب انحراف سرمایه‌گذاری شده است. این در حالی است که در برخی موارد، حتی محدودیت‌های بهداشتی نیز نادیده گرفته شده و حریم واحدهای دامداری کاهش یافته که اقدامی خطرناک از نظر بهداشتی است.