فولادگر بخشی از معیوب بودن نظام توزیع در ایران را ناشی از شرایط اقتصادی خاص کشور دانست و گفت: ما در طول سال‌های استقرار نظام جمهوری اسلامی فراز و نشیب‌های زیادی را در حوزه کالاهای اساسی تجربه کردیم که عمده آن تحت‌تأثیر تحریم‌های نظام سلطه بوده است.
وی افزود: بخشی از مشکلات نظام توزیع هم به ساختارهای درونی اقتصاد کشورمان مربوط می‌شود. متأسفانه با وجود سرکار آمدن دولت‌ها و مجالس مختلف و وجود سیاست‌های کلی و قوانین در این حوزه اما هنوز به یک جمع‌بندی دراین‌خصوص نرسیدیم.
مسئول کمیته تولید ملی و اصل ۴۴ ضمن اشاره به اینکه نظام توزیع یکی از جلوه‌گاه‌های اصلی مشارکت مردم در اقتصاد است بر لزوم به‌کارگیری توان مردم در نظام توزیع نیز تأکید کرد و گفت: در شرایط خاص که کشور درمورد یک کالا دچار کمبود می‌شود دولت باید دخالت کند؛ اما در شرایط عادی باید از توان مردم و اصناف استفاده شود و دولت فقط تنظیم‌گری و هدایت کند.
فولادگر معتقد است که ساختارسازی، تسهیلگری و استفاده از تشکل‌ها برای نظارت و شناسایی تخلفات بهتر از تصدی‌گری مستقیم دولت در این حوزه جواب می‌دهد.
در ادامه، دکتر وحید شقاقی عضو هیئت‌علمی دانشگاه خوارزمی چالش نظام توزیع را در سه حوزه تحلیل کرد و گفت: اولین چالش درون نظام توزیع است؛ اما دو چالش دیگر که در نظام تولیدی و تجاری هستند نیز به نحوی نظام توزیع را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.
وی افزود: توزیع کالا در کشور باید به‌موقع و به‌اندازه کافی انجام شود؛ اما یا کالای تولیدشده به‌موقع توزیع نمی‌شود و یا اینکه تولید به میزان کافی نیست.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه خوارزمی با بیان اینکه علاوه بر نظام تولید، نظام تجاری و بازرگانی هم دچار مشکلاتی است اظهار کرد: عدم واردات به‌موقع کالا و یا عدم واردات کالا به‌اندازه نیاز کشور که دلایل خاص خودش را دارد نیز نظام توزیع را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
شقاقی به چالش درون نظام توزیع هم اشاره و بیان کرد: متأسفانه نظارت‌ها همچنان هوشمند و مدرن نیست و از عمده‌فروشی تا خرده‌فروشی را در بر نمی‌گیرد و به همین دلیل هم شاهد احتکار و کمبود کالا و فساد هستیم.